Publicatie | www.volkskrant.nl | 31 maart 2022 |
Chef Ricardo van Ede opende na vele omzwervingen een Italiaanse trattoria in Den Haag. Het eten is rustiek maar smakelijk, en ondanks enkele slordige fouten hebben we het er fijn.
In verreweg de meeste restaurants blijft de persoon die het eten bereidt voor de gasten een onbekende. Maar er zijn ook zaken waar de chef voortdurend in het oog springt: op het bord, voor in beeld, of op de achtergrond. Ricardo van Ede behoort tot die laatste categorie, en sinds ik hem volg (mijn eerste recensie ooit ging over zijn restaurant Ricardo’s in Amsterdam) vraag ik me soms vertwijfeld af of dat nou in eerste instantie door zijn bijzondere manier van koken komt of door zijn bijzondere voorkomen.
Van Ede is nooit gewoon Van Ede, maar altijd ‘de markante chef Ricardo van Ede’, ‘de excentrieke Ricardo van Ede’, een beer van een vent met een grijze baard, piercings, blauwe tatoeages van kin tot kuit en schoteltjes in zijn oorlellen. Zijn ruige uiterlijk contrasteert bovendien wonderlijk met een zachte, zoekende manier van spreken en de oogopslag en verontschuldigende glimlach van een verlegen kind. Iemand die je niet over het hoofd ziet, en ook niet snel vergeet.
Het nadeel van opvallend zijn is dat je nooit eens lekker onopgemerkt een paar missers kunt begaan. Nadat Ricardo’s in Odeon tot zijn grote verdriet moest sluiten, maakte hij allerlei omzwervingen langs restaurants in de hoofdstad: niks langer dan een paar maanden, want niks paste echt goed. Vier jaar geleden verhuisde hij naar Den Haag, zijn Italiaanse geliefde achterna: hij wil, zei hij in een interview, nooit meer terug naar Amsterdam. Nu heeft hij een trattoria geopend.